Şubat…

Öyle yıkma kendini
Öyle mahsun, öyle garip…
Nerede olursan ol
İçerde, dışarda, derste, sırada,
Yürü üstüne üstüne
Tükür yüzüne celladın
Fırsatçının, fesatçının, hayının…
Dayan kitap ile
Dayan iş ile
Tırnak ile, diş ile
Umut ile, sevda ile, düş ile
Dayan rüsva etme beni.

Ahmed Arif

Bir yanımız kırıldı mı kırıldı, aklımız, yüreğimiz oralarda kaldı mı kaldı. Öfkemiz de var mı, var. Yoğun ve karmaşık duygular içerisindeyiz hepimiz. Duyguları baskılamamak gerek. Yaşayarak akıp gitmesine izin vermeli. Ağlamak mı istiyorsun, ağla. Sevinçle gülümsemek mi istiyorsun, öyle yap. Ve öfkeni boşaltmanın bir yolunu bul. Gidip yardım kolileyenlere katıl mesela. Hafif egzersiz, parkta yürüyüş gibi fiziksel etkinlikler de yararlı olur.

Her şeyin farkında ol can. Neden-sonuç ilişkisini gör. Bu kavrayış gelmezse, ne demek olduğunu idrak edemezsek, döngüyü kıramayız.

Unutursak kalbimiz kurusun, deme can. Ya unutursan? O zaman kalbinin kurumasına neden yaratmış olursun. Unutma, gereğini yap. Kalbini de canlı tut ki kalbin hem sen hem de insanlık için ona bahşedileni yapsın.

Yaşam anlardan örülü can, anlık. Daha önce de yazdım, o anda neredeysen, tüm varlığınla orada ol.

Yine daha önce belirttim; aklından, yüreğinden geçen ne varsa, doğrusal zaman akışında karşına çıkması an meselesi. Ne söylediğinin, aklından ne geçirdiğinin, yüreğinin ne dilediğinin ayırdında ol. Perde merde kalmadı çoktandır.

Yaşamının sorumluluğunu al can. Yaptığının arkasında dur ve davranışının da ve sözünün de. Bununla beraber, insan olarak birlikte yaşamak üzere yapılandırıldığımızı unutma. Hem psikolojik hem de fizyolojik olarak.

Tüm bunlarla bağlantılı olarak, içgüdülerine güvenmeyi öğren. Çünkü filtreler ve önyargıları kenara bıraktığın anda gerçeği yalın hâliyle sezebilirsin. Yürekten yüreğe yol varsa, zihinden zihine de, bedenden bedene de var.

Ve hepsinden öte, ruhsal bağlarımız da var. Kaynaktan gelir, kaynağa döneriz. İlahi Olan’a sevgimiz bizi birbirimize bağlar. O’na güvenmek, seçimleri şüphesizce yapmak demek. İnancın gücünü asla yadsıma can.

Öyleyse şefkat ve merhametin, anlayış ve sevginin titreşimlerini etkinleştir kendinde. Neşe ve kolaylıkla yayılsın.

Cesaret, umut, şefkat, sevgi ve Işıkla.

Pınar Elif Karabal

_{Not: Alıntı yaptığım dizeler, Ahmed Arif’in Anadolu şiirinden. Tamamını okumanızı gönülden öneririm.}